Bu basligi kafamda 2 gundur evire cevire dusundum.
Bu baslik bana külliyen saçma geldi. Açan arkadaştan özür dileyerek bunlari yazacagim.
Benim şahsen bir aracim olsa (ki var astra K) bir sey olacak mi diye o araci asla satmam.
Bir kere bir sey olacak mi korkusunun temeline inmek lazim. Bu psikolojik bir hadise aslinda. Bir sey olacak mi.... immmm....
Bakiniz bir sey olacak mi diye bir seyler yapacaksak, bu dusunce bizi oturdugumuz yere oyle bir civiler ki hic bir sey yapamaz hale geliriz.
Nasil mi?
Şöyle.
Mesela atiyorum ben ev alacagim diyelim, acaba bu ev ilerde depremde yikilir mi?
Hirsiz girer mi?
Yangin cikar mi?.
Sel vurur mu?
Ya elbette dusunecegin guvenlik kriterleri olur. Mesele o degil.
Bunlari dusunursen o evi katiyyen alamazsin. Oldugun yere zankla yapismis gibi civilenip kalirsin.
Mesela cocuk yapacaksin.
Ilerde bu cocuk hayirsiz ugursuzun teki olursa..
Ya bu cocuk seytan gibi bir bebek chucky gibi bir veled gibi cikarsa anasinin karnindan?? Ya da ilerde kanser olur hayatini/hayatimizi bize zindan eder mi? Cocuk doktoruyum. Cocukluk cagi kanserleri hic de azimsanacak kadar az degil..
Bunlari dusunur musun?
Cok da dusunmezsin acikcasi..
Yapar gidersin.
Kisacasi belki cok etraflica ele aldim konuyu ama bir is yaparken riskleri, kaygilari baz alarak hareket etmek cok sacma.
Kisacasi bir astra k kullanicisiyim.
Sakin ola ki bu kaygisal dusuncelerle aracinizi satmayin derim.
Ha karli satacaksinizdir, satin. Gidin bulabiliyorsaniz( ki su an imkansiz)
Gidin bir tik ustunu alin. Gecen hafta 8 araba bayisi gezdim. Su an arabama siki siki tutunuyorum. Gidip kaskosunu yeniletecegim. O derece, piyasa.
Allah alana satana kolayliklar versin..