Herkes dünyada bir dikili taşım olsun ister, onlar bunu başardılar...

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan ismailht
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi

ismailht

Kayıtlı Kullanıcı
Bilgi Girilmemiş
Katılım
24 Ara 2009
Mesajlar
15
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Yaş
48
rizeguzelsanatlar.meb.k12.tr
25 Ocak günü saat 10:45 de üzerlerine gelen çığın altında 700 m. kadar sürüklenip tek tek can verdiler. Allah onların ömürlerini o kadar biçmişti. Ne mutlu ki birbirini tanıyan, seven bir grup insan, bir arkadaş kümesinin ömür saatleri, belki de 1dk, 5 dk gibi farklarla son nefes vermeleriyle gelivermişti. Onlara sonsuz rahmet, başta annem, babam ve diğer hayatını kaybedenlerin yakınlarına da sonsuz sabırlar diliyorum. Ve onların bu olayı dünyada dikili bir taşları olmasına neden oldu. Tüm ülke ağladı, üzüldü onlar için. Şehit vermişçesine üzüldü ülkem insanı. Ansızın çekip gitmesi çok koydu bize. Kapıdan çıkarken "kızım öpeyim bi tane" diyen anneme, "geç kaldım akşama öpersin annem" diyen bacımın soğuk, ölü bedenini öptü anam akşam olunca. Hayatımda hiç bu kadar büyük bir şok yaşamamıştım. Kendimi hiç bu kadar çaresiz ve boşlukta hissetmemiştim. Hiç bu kadar çok keşke dememiştim. Onu belki de son bi kez göreceğim ümidiyle hiç bu kadar hızlı araç bile kullanmamıştım. Ve o hızlar bana yetersiz gelmişti. Daha 5 ay öncesinde belki de kendim ve ailemin bireylerine kaybedebileceğim bir kazanın etkisinden kurtulamamışken birde bu acıyı yaşamak çok koydu bana. Allah sabır veriyor, dayanma gücü veriyor ama özlemine yüreğine su serpilmesi... Dayanılmaz. Ama ölüm bu. Var oluş gibi, yok oluşta dünyanın bariz gerçeklerinden. Alışmak lazım diyor insan. Geçenlerde 17 Aralıkta dayımı kaybettik. Yıllardır hasta ve kanserden çekiyordu. Onun adına sevindiler. Kurtuldu dediler. Ha bu gün ha yarın bekleniyordu. Ama bu şekilde ansızın bir gidiş beklenmeyince, hiç akılda yokken olan bir olay sonucu geçip gidince insan ve hele de bu kardeşse çok acı oluyor. Hele de evlatsa. Anam ağlarken oğluma bakıyorum. Onun yerine koyuyorum kendimi ve dayanılmaz deyip kaçıyorum bir köşeye. Şimdi tam bir yıl olacak 25 ocak günü. Anam hala ağlıyor, kardeşinin cenazesinde yine kızına çağırıyordu.

Gümüşhane Valiliğine sonsuz teşekkür ediyorum. Onlar için bu dünyada dikili olan, belki de sonsuzluğa hitap edecek olan bir anıt yaptırdılar. Onlar her yıl anılacak bu sayede belki de. Bizler hiç unutmayacağız ama ülkem insanına da bu sayede unutturmayacaklar artık. Teşekkürler...

http://www.kentselhaber.com/V6/News...da-vefat-eden-dagcilarin-anisina-anit-dikildi

http://bizdenhaber.net/index.php?op...uz+y%F6netici+onay1ndan+sonra+yay1nlanacakt1r.
 
Anladıgım kadarı ile yakınlarınızı kaybetmişsiniz, üzerinden neredeyse 1 yıl geçti ama başınız sağolsun tekrardan.

ayrıca Gümüşhane Valiliğini bu duyarlı davranışından dolayı tebrik ediyorum
 
Başınız sağolsun.Kaçkar dağlarında Çığ altında kalmış ancak başından bin türlü olaylar sonucu hayatta kalabilen bir arkadaşım anlatmıştı hatırladıklarını.Tüylerim ürpermişti.Gerçekten zor.Tekrar başınız sağolsun.Allah kalanlara sabır versin.
 
Allah sabır versin.. Sıralı ölümlerde bi yere kadar ama sırası gelmeden bu şekilde ölümler gerçekten çok zor.. Başınız sağolsun...
 
başınız sağolsun....halkımız her konuda duyarlı. alla mekanlarını cennet eylesin
 
Amin arkadaşlar amin. Sağolun. Allah razı olsun
 
Geri
Üst