Hayat garip zamanların bileşkesi… Sorgusuz sualsiz yaşama özlemi… Tüm bakışların üzerine geldiği bir anda yaşamanın zorluğu… Hep aynı soruyu cevaplıyorum son günlerde… Biliyorum acılarımdan doğacağım yeni günlere… Kusurlarımı görüyorum ilk defa… Yanlışlarım ve hatalarım çarpılıyor suratıma… Gecenin bir yarısı uykunun en tatlı yerinde uyanıyorum… Kaybetmişliğin dayanılmaz ağırlığı üzerimde...Kan ter faslını çoktan almış… Boğazım düğüm düğüm… Yalnızlığın karabasanı tecavüz ediyor bedenime… İçtiğim sigaralar nefesimi daraltıyor…
Her yeni günde bir gece önce yaptığım hataları yapmayacağıma dair sözler vererek kalkıyorum… Gece gündüz uyukluyorum… Herkes gibi bende yaşlanıyorum… Yeni bir şeylerin beni beklemediğinden olsa gerek donuyor yüreğim…
Sahte yüzler görüyorum… Yalancı sözler… Sahte dokunuşlar ve öpüşler…
Yaşadıklarım biraz daha yoruyor beni… Bana düşünmek kalıyor hayatın payıma düşürdüğü ganimetten… Horlanıyorum… Acımasızca sözler duyuyorum… Geçmişim geleceğime prangalı bu günde… Zor dönemlerim hep oldu ve hep olacağını biliyorum…
Şimdi hayatımda bazı cümleleri noktasız bırakıyorum… Gündüz düşleri görüyorum sahte sevdalarımla… Mutlu hallerim sadece resimlerde görünüyor… Gülüyorum çaresizce ağlayacağım yerde…
Bedenim sahte sevdaların tutsağı… Kullanılıp atılıyorum… Her şey esasında hiçbir şey oluyor…
Anılarla ilgili şarkılar dinliyorum… Yokluk alabildiğine yokluk…
Bir yol haritası çizmem gerekiyor kendime biliyorum... Ama biliyorum, tek başıma başaramayacak kadar etkisiz elemanım… Bir elin iki elden hiçbir zaman üstün olamayacağını kanıtlıyorum hayat okulunda… Güvenim yok hayata, insanlara, yüzlere…
İlk kıpırtı zannettiğim şeyler bana atılan kazıkların garip hazzı oluyor…
Günün belli bir saat diliminden sonra bedenim boğazımdan mideme bir otoyol hazırlayan yakıtını istiyor… Gece ile düşünüyoruz beraber kara kara… Yağmur yağsa diyorum benim için… Çünkü ben en çok yağmurda ağlamayı seviyorum… Gözyaşlarımı alabildiğine saklıyorlar diye…
Her yeni günde bir gece önce yaptığım hataları yapmayacağıma dair sözler vererek kalkıyorum… Gece gündüz uyukluyorum… Herkes gibi bende yaşlanıyorum… Yeni bir şeylerin beni beklemediğinden olsa gerek donuyor yüreğim…
Sahte yüzler görüyorum… Yalancı sözler… Sahte dokunuşlar ve öpüşler…
Yaşadıklarım biraz daha yoruyor beni… Bana düşünmek kalıyor hayatın payıma düşürdüğü ganimetten… Horlanıyorum… Acımasızca sözler duyuyorum… Geçmişim geleceğime prangalı bu günde… Zor dönemlerim hep oldu ve hep olacağını biliyorum…
Şimdi hayatımda bazı cümleleri noktasız bırakıyorum… Gündüz düşleri görüyorum sahte sevdalarımla… Mutlu hallerim sadece resimlerde görünüyor… Gülüyorum çaresizce ağlayacağım yerde…
Bedenim sahte sevdaların tutsağı… Kullanılıp atılıyorum… Her şey esasında hiçbir şey oluyor…
Anılarla ilgili şarkılar dinliyorum… Yokluk alabildiğine yokluk…
Bir yol haritası çizmem gerekiyor kendime biliyorum... Ama biliyorum, tek başıma başaramayacak kadar etkisiz elemanım… Bir elin iki elden hiçbir zaman üstün olamayacağını kanıtlıyorum hayat okulunda… Güvenim yok hayata, insanlara, yüzlere…
İlk kıpırtı zannettiğim şeyler bana atılan kazıkların garip hazzı oluyor…
Günün belli bir saat diliminden sonra bedenim boğazımdan mideme bir otoyol hazırlayan yakıtını istiyor… Gece ile düşünüyoruz beraber kara kara… Yağmur yağsa diyorum benim için… Çünkü ben en çok yağmurda ağlamayı seviyorum… Gözyaşlarımı alabildiğine saklıyorlar diye…
