başka bi topicte söylediğim yol tutuşuyla ilgili başımızdan geçen komik olayı anlatıyım
kavacık-riva yolunu bilen bilir acarkentin bi ara yıkılması gündemde olan acaristanbulun önünden filan geçen geniş bol virajlı kaymak gibi asfaltı olan bir yol
genelde o yolda hafta sonları piknikçiler olur yani bol miktarda apaçi diye adlandırdığımız arkadaşlarla da karşılaşırız. neyse konuya dönelim
bi akşam o yol için normal bi sürat olan 90-110 km arası bi süratte giderken bi doblo yaklaşık 40-50 km hızla gidiyordu arabayıda babam kullanıyordu hiç yavaşlamadan dobloyu gördüğü anda direk sağa geçti daha uzaktayken tabi böyle birşey bekleyen dobloda asıldı gaza biz uzakta ve araba düşük devirde olduğundan karşıdanda araba geliyordu çok zorlamadan tekrar girdik şeride ama hız o sırada 140 civarı filan oldu. biz şeride girdikten sonra öndeki arkadaş tekrar hızını azaltmaya başladı babam geçmek için sinyal verince tekrar gazladı. babam o yolu bizim dobloylada gittiği için hangi viraja nası girilmesi gerektiğini bildiğinden bana azıcık eğlenelim mi dedi
ben doğal olarak evet dedim
tam viraja yaklaşırken babam sinyali verip hafif geçicekmiş gibi yapıp adamı gaza getiriyor adam virajlara çok yüksek hızlarda giriyordu en son bi virajda iyice gaza geldi 120 civarı bi hızla girdi şeritten çıktı hafif sağ sol yaptı bizde o sırada yanından 140la gayet düzgün bi şekilde geçip gittik
yanından geçerken adamın yüzüne baktım gözler faltaşı gibi açılmış
yusuf yusuf bi durumdaydı