Yaa benim kedilerle alakalı kötü bi hikayem var hala yavru bi kedi görünce aklıma gelir.Geçen sene apartmanın garajının bulunduğu bahçede yavru kediler vardı. Kardeşimde tam bi kedi manyağı olduğu için besliyordu bu yavruları ve annelerini.Bikaç kez yavruları çamurluğun içinde lastiklerin üstünde uyurken yakaladım şansa.Kardeşimide bikaç kez uyardım bu yüzden ,kedileri arabanın bulunduğu kısımdan uzak tutması için.Ama bu şeker yaratıkların içinde büyük bir araba sevdası olmalıki sürekli arabanın üstünde altında ve lastiklerinde dolanıyorlardı.Bir gece yarısı eve geldim ve garajın kapısını açıp geri geri içeri girdim,tam o sırada sanki birşeyin üstünden geçmişim gibi araba yükseldi ve ben garajın önünde duran (araç çıkarken garaj kapısı rüzgardan kapanmasın diye önüne koyduğum kaldırım taşı) taşlardan biri sanarak önemsemedim.Arabayı ve garajı kitleyip çıktım.Ertesi sabah işe giderken garaja geldim ve o üzücü tabloyla karşılaştım;Bi önceki gece benim taş diye umursamayıp üstünden geçtiğim şey bir yavru kediymiş oysaki.İçimde bir an ne fırtınalar koptu bilemezsiniz.Anne kedi de ölmüş olan yavrunun başında acı acı miyavlıyarak bana bakıyordu.O sahne uzun süre çıkmadı gözümün önünden.Sonra kimseye özellikle kardeşime göstermeden minik yavruyu bahçeye gömdüm.Kardeşim o gün bu gündür o yavrunun kaybolduğunu sanmakta ,hala gerçeği söyleyemedim.Siz siz olun aracınızı parkettiğiniz yerin etrafında yavru kedi veya köpek beslemeyin,yoksa bendeki gibi kötü bi hikayeniz olur.