Aynı sorunları daha doğrusu benzer sorunları ben de yaşadım ve yaşamış birisi olarak sana deneyimlerimi paylaşayım. Zamanında bir olay sebebi ile kendi kabuğuma çekildim ve kimseyle bir şey paylaşamadım.Her şeye çabuk sinirlenip,öfkemi suçsuz insanlardan alırdım. Benim için çok zor bir süreçti. Hatta hayatımı son verme girişimlerine bile uzandı.Sonra bu işin içinden tek başıma çıkamayacağımı anladım ve anladığım an ailemle paylaştım. Doktora gitmek isrediğimi,kendimi iyi hissetmediğimi söyledim.Sağolsunlar anlayışla karşıladılar. Psikiyatr'a sevkedildim.Bayan şirin bir doktorum vardı. Bana çok yardımcı oldu.İlaç vereceğini ama ilaçların tek başına yeterli olmayacağını,bu işin kendi içimde söneceğini söyledi. Ben de sözünde durdum.Senin gibi ben de çok iyi niyetliydim herkese karşı.Bunun seni eksi yönde etkileyeceğini zannetme,insanlık ölmüşse senin suçun yok.Bana doktorumun söylediği; Berat karşıda evin yansa yanan ev olsun diyeceksin dedi ve bana koyduğu teşhis "panik atak"tı. Şu an hastalandığım süreçten iki sene geçti.İlaç içmeyi bıraktım panik atak birisi olarak arada rahatsızlansam da doktoruma başvuruyorum.Malesef doktorum nakil oldu.İstanbul'a. Benim de son zamnlarda iş yerinden kaynaklanan sorunlar nedeniyle senin gibi huzursuzluğum arttı.Başka doktora gitmekte istemiyorum ama en sağlıklı yol bu.Hemen bir doktor edin kendine ve ayda bir hatta gerekirse haftada bir git yardım al. Düzeleceksin inanıyorum.